Παρά το εντυπωσιακό της μπάσιμο στο ματς, η «βασίλισσα» χρειάστηκε να... αγχωθεί μέχρις ότου εξασφαλίσει τη σημαντική νίκη, με 3-2, χάρις σε δύο γκολ του Κουρή.
*
Προηγείσαι, χοντρικά, στο 5λεπτο με 2-0. Στο ημίωρο, «αποκαθιστάς» ξανά τη διαφορά στα δύο γκολ κι ενώ, τόσο ενδιάμεσα, όσο και κατόπιν, έχεις ευκαιρίες να τελειώσεις εξαιρετικά πρώιμα την μπουγάδα, φθάνεις να... αγχώνεσαι;
Αμή... Μπάλα είναι και συμβαίνει. Νομιμοποιώντας το... σοφό «έκανε τα εύκολα, δύσκολα». Ό,τι, δηλαδή, έκανε σήμερα και η ΑΕΛ, παίζοντας Βορρά, με Λύκους.
Βέβαια, στο τέλος της ημέρας, αυτό που έμεινε ήτανε η έκβαση. Η νίκη, 3-2. Αλλά με τον τρόπο, που προείπαμε...
Πράγματι, καλύτερο μπάσιμο σε ματς δεν έχει κάνει φέτος η «βασίλισσα». Μόλις στο 3’, 0-1, δια ποδός Πλασκασοβίτη, μόλις στο 6’, 0-2 με σκόρερ τον Κουρή. Και να ‘μενε η δουλειά εκεί...
Ίσαμε το τέταρτο, ευκαιρίες βγήκαν κι άλλες. Με Νίκο Βλάσση, με Κουρή... Αλλά λίγο μετά (22’), 1-2 οι γηπεδούχοι, μετά από «στημένο», ψιλο...volley στην περιοχή του Σμοϊλη και τελική Γαρνέλη.
Εν πάση περιπτώσει, return to… innocence και 1-3, γύρω στο ημίωρο (34’), πάλι με Κουρή. Δεύτερο προσωπικό, αν μη τι άλλο, ματς που θα... θυμάται (για καλό). Πάλι διατήρηση υπεροχής, πάλι κάποιες καλές προϋποθέσεις για την «κλειδωνιά» (π.χ. με Κάντα), αλλά, λίγο πριν από το τέλος του ημιχρόνου (42’), πέναλτι κατά και... 2-3, ο Ρεβενιώτης!
Με δεδομένο ότι, μπορεί οι Λύκοι, βαθμολογικά και αγωνιστικά να υπολείπονται, αλλά το έλλειμμα ψυχής δεν τους χαρακτήρισε ποτέ (χώρια, που, ούτως ή άλλως, δίχως την παραμικρή αίσθηση άγχους, δεν είχαν δα και διακινδυνεύσουν –και να χάσουν- και τίποτα...), στην επανάληψη, μπήκαν αποφασισμένοι τις πιθανότητές τους να τις ψάξουν. Και η αλήθεια είναι πως, κατά διαστήματα, πάλεψαν ν’ ασκήσουν πίεση και να βγάλουν προϋποθέσεις.
Την ίδια ώρα, η ΑΕΛ, εν αντιθέσει με το α’ μέρος, στερήθηκε της πολύ μεγάλης ευκαιρίας (πιθανόν να «μίλησε» κι ένα αίσθημα αυτοσυντήρησης, λόγω της αξίας των βαθμών) - αν κι έχει να λέει για μια περίπτωση πέναλτι στον Μπάμπη Κοκκινίδη, που, με «γυμνό» μάτι, φάνηκε για... μαρς! Κάτι, πάντως, ίσαμε το τελευταίο σφύριγμα, δεν άλλαξε. Κι εν μέσω... Τριωδίου, το... τριό-δυο των Νότιων, έφερε χαμόγελα!